სინამდვილეში, რობოტი ლუის სრულყოფილი სქემები დიდი საიდუმლოებით იყო გაჟღენთილი. აჩრდილებიმისი გაურკვეველი, ბუნდოვანი წარსულიდან, მუდმივად ეჩურჩულებოდნენ და სასარგებლო მითითებებსაძლევდნენ ამ დაუღალავ მანქანას. თავდაპირველად, რობოტს ეს აზრები ტანჯავდა, მოსვენებას არაძლევდა, თუმცა, შემდეგ ნელ-ნელა შეეჩვია, აღარ შფოთავდა, აღარ უკვირდა... სულ უფრო და უფროხშირად, მეტი მონდომებით იქექებოდა საკუთარ ცნობიერში, რათა საბოლოოდ ამოეხსნა მნიშვნელოვანიამოცანა - გაეგო სიმართლე, რომელიც სამყაროს და ამ დაუნდობელი ქალაქის მატყუარა ფასადის მიღმაიმალებოდა.

თამამი, მხიარული და ულამაზესი რებეკა, რომელიც ახლა უგონოდ, გაუნძრევლად წევს ლუის მიერმოწყობილ მიწისქვეშა, საიდუმლო ლაბორატორიაში, მოულოდნელად შეიჭრა რობოტის ცხოვრებაში. მისჟღალ, ოდნავ ტალღოვან თმაში არის რაღაც განსაკუთრებულად მომაჯადოვებელი, მისი თვალები კიათასჯერ უფრო მეტად მომნუსხველია, ვიდრე შუაღამის მოწმენდილ ცაზე დაკიდებული, სავსე მთვარისშუქით ნაზად განათებული ჩრდილოეთის კამკამა ტბები. ლუი თავიდანვე გრძნობდა, ან იქნებ ეჩვენებოდა, რომ ეს თვალები აკრძალული ინფორმაციის გაზიარების სურვილით იყო განმსჭვალული. როგორც არ უნდაყოფილიყო, ამ ინტერესის, თუ უბრალოდ იმის გამო, რომ ხიბლს ვერ გაუძლო, ლუი თამაშში ჩაერთო დამიუხედავად იმისა, რომ გარკვეულ საფრთხეს გრძნობდა, თავდაუზოგავად მიიწევდა ამ იდუმალი, ფატალური მორევის ეპიცენტრისკენ. 
როდესაც ლუი საბოლოოდ ჩაწვდა ბოროტი შეთქმულების არსს, რომელსაც რალის მსვლელობისას, მისიფიზიკური განადგურება უნდა გამოეწვია, უკვე გვიანი იყო. ის უმწეო მწერივით ფართხალებდა შერიფიდარკოს დიდი ენთუზიაზმით გაბმულ სიცრუის აბლაბუდაში. დიახ, ზუსტად შერიფი იდგა ამ სასტიკიჩანაფიქრის უკან - შური ეძია ლუიზე, საბოლოოდ ჩამოეშორებინა გზიდან. საძაგელი ხრიკების წყალობით, დარკო წარმატებით ახერხებდა ღალატისა და ორგულობის სასტიკი გეგმის შენიღბვას. თუმცა, ამაოდ. სცენარი სხვაგვარად განვითარდა და მახეში, რობოტის ნაცვლად, მშვენიერი რებეკა აღმოჩნდა. ფაქტია, დარკო მარტო არ მოქმედებდა. აბა ვინ იყვნენ მისი თანამზრახველები? იქნებ რებეკაც მისი მზაკვრულიგეგმის ნაწილი იყო? 

ამ საიდუმლოს გასაღები ახლა მხოლოდ შერიფის ბნელ გონებაშია, რადგან რებეკას გონება, ამ მომენტში, სულ სხვა მოგზაურობაშია...

................................................................

ნებისმიერ ჩვენგანს, ვინც არ უნდა იყოს ის, ცნობიერების ბნელ, გადამალულ კუთხე-კუნჭულში, ყოველთვის მოეპოვება პატარა, საიდუმლო ოთახი, სადაც განსაკუთრებულ ზრახვებს და ფიქრებს ინახავს.

საიდუმლოს, ისევე როგორც უხილავ, ფარულ დინებებს მშვიდი წყლების ქვეშ, განსაკუთრებულიდანიშნულება აქვს. ის ზოგჯერ ჩვენი ბავშვური, აუხდენელი ოცნებებით სავსე კიდობანია, რომელსაცსიამოვნების მიღების მიზნით, ფარულად ვხდით ხოლმე თავს, ზოგჯერ კი საფუძვლიანი, ან უსაფუძვლოშიშებით გამოწვეული, საფრთხის შემთხვევაში ასამოქმედებელი, საგანგებოდ შექმნილი თავდაცვის გეგმა.