წარმოდგენა სადაცაა დაიწყება. ლუი სხვა მაყურებლებთან ერთად, სცენის წინ, ხის გრძელ, არაკომფორტულ სკამზეა ჩამომჯდარი. ადამიანებისგან განსხვავებით, რომლებიც ხიჭვის შერჭობის, თუ საჯდომის ძვლების ტკივილის საფრთხეს გრძნობენ და ამის გამო უშნოდ იშმუშნებიან, დისკომფორტს სულაც არ განიცდის. მშვიდად ზის და სულმოუთქმელად ელოდება წარმოდგენის დაწყებას.

სუსტად განათებულ სცენაზე მსახიობები იკრიბებიან. მათ ნატანჯ, გრიმით მოთხუპნულ სახეებზე ძველი სამყაროს ზღაპრებია ამოტვიფრული. უცებ, მიწიდან იდუმალი, ფერადი კვამლი ჩნდება. სპექტაკლი იწყება!

"ერთხელ" - დაიწყო ერთმა, "სამეფოში, სადაც სრულყოფილება და ჰარმონია სუფევდა, ბოროტებამ შეთქმულება მოაწყო. მძლავრი აფეთქების ქარიშხალმა დაარღვია იდილია. ცეცხლის ენები მოედო ცათაზიდულ სასახლეებს".

"კუპრისფრად შეიმოსა ზეცა" - გააგრძელა მეორემ, "ფერფლის ბინდი ჩამოწვა დედამიწაზე. ალის ჩამქრობი არავინ ჩანდა. ამბის მომყოლიც კი არ დარჩა"...

აუდიტორია ზღაპარში ერთვება, ინუსხება, თუმცა ლუი ხვდება, რომ ეს ისტორია ზედმეტად ნაცნობია მისთვის. თითქოს სადღაც უკვე მოსმენილი აქვს, ან სულაც ნანახი, განცდილიც კი...

წარმოდგენა გრძელდება... მსახიობების წარმოთქმული სიტყვები თითქოს ჰაერში იფანტება და უკვე ნაწილობრივ, ფრაგმენტულად აღწევს რობოტის სმენის აპარატამდე. ლუის თავბრუ ეხვევა, ნელ-ნელა თვალებში უბნელდება და საბოლოოდ გონებას კარგავს... თითქოს საკუთარი მოგონებების სასაფლაოზე ეშვება, რბილად, ზუსტად ისე, როგორც ნაზი, ფარფატა თოვლის ფანტელი მიწაზე... ახლა, ის უკვე ნათლად ხედავს ცეცხლში და კვალმში გახვეულ, დანგრეულ ქალაქს...

...................................................................

მოგონებების ლაბირინთში ხეტიალისას, სადაც უამრავი საიდუმლო იმალება, ათასობით ისტორია კი ერთმანეთს კვეთს, ბედის ირონიით, მუდმივად წრეზე ვტრიალებთ...

გმირები, რომლებიც ადრე ვიყავით და გადაწყვეტილებები, რომლებიც ოდესღაც მივიღეთ, დეტექტივის სიუჟეტივით იხლართება...

საკუთარ ანარეკლთან დაპირისპირებისას, ვაცნობიერებთ, რომ წარსული ჩვენივე აწმყოს გასაღებია... ვეგუებით, რომ წინ სიურპრიზები გველის... მწარეც და ტკბილიც...

სწორედ ამ დროს, ვხვდებით, რომ სანუკვარი მოგონებები და დიდი ხნის დავიწყებული სინანული, უბრალოდ ერთი და იმავე ისტორიის სხვადასხვა ფურცლია, სადაც, სიუჟეტის მოულოდნელი ცვლილება არსებობის ჭეშმარიტ მნიშვნელობას ამხელს...