ოპერაციის დღე ახლოვდება. რობოტი ლუი საბოლოო შტრიხებს ამატებს ლაბორატორიას და საკონტროლო შემოწმებასაც წარმატებით გადის. ადგილი, სადაც ძალიან მალე ადამიანის სხეულს მიკროსქემები შეერწყმება და საოცარი ტრანსფორმაციის მოწმეებად გვაქცევს, მზად არის.

მთელი ამ პერიოდის მანძილზე, კალი ბონქი ჩუმად, პატივისცემით ადევნებს თვალყურს რობოტის შრომას. გაფაციცებით აკვირდება, როგორი მონდომებით იხარჯება ლუი, მისი იმედის მარტოხელა მცველი, პროგრესის შემოქმედი. გაფაციცებით აკვირდება საკუთარ თავსაც და ამჩნევს, თუ როგორ კლებულობს შფოთვა მის გონებაში, როგორ ილევა სულში ადამანის და მანქანის შეერთების იდეით წარმოქმნილი თავდაპირველი ეჭვი და შიში. გადაჭარბებული ემოციების მოზღვავებისას, რაც იშვიათად, მაგრამ მაინც ხდება, სანაპიროზე, მისი და პიტერის საყვარელ ადგილებს სტუმრობს, იქ სეირნობს და გულს აყოლებს.

ადმირალი კოლტიც მუდმივად ლაბორატორიის სიახლოვეს ტრიალებს. თვალყურს ადევნებს პროცესებს. არ უნდა რამე გამორჩეს. შეძლებისდაგვარად ეხმარება რობოტს, რათა საკუთარი მუხანათური განზრახვის გამოაშკარავების შანსი მაქსიმალურად შენიღბოს. ყველა დეტალით საგულდაგულოდ ინტერესდება, პარალელურად კი შერიფ დარკოსთან გაგზავნილ შიკრიკებს აწვდის ინფორმაციას, მკაცრად აკონტროლებს და ცდილობს პროცესი დააჩქაროს. მისი გათვლებით, რობოტი ლუის დაპატიმრება ოპერაციის დაწყებამდე უნდა განხორციელდეს და თან ისე, რომ მასზე ეჭვიც ვერ მიიტანონ. თუ ყველაფერი გეგმის მიხედვით წავა, რობოტს დილეგში გამომწყვდევა, ხოლო პიტერ ქარდს სამარადისო ტანჯვა მოუწევს. ადმირალს კი გზა კალი ბონქის გულის მოსაგებად და სიმდიდრის ხელში ჩასაგდებად გაეხსნება.

...................................................................

რაც არ უნდა რეალურად გვეჩვენებოდეს ჩვენი მოლოდინები, ხშირად მათ ახდენა სულაც არ უწერია... თუმცა მაინც ვექცევით ჩვენივე წარმოსახვის ჰიპნოტური ძალის ზემოქმედების ქვეშ და მომავალს იმედით შევყურებთ... შინაგანი სურვილების გარდაუვალ შეჭმარიტებად ქცევა იმდენად გვინდა, უსაზღვრო პოტენციალის რეალიზების ძალას ეჭვქვეშაც არ ვაყენებთ და მოლოდინებს უსათუო რეალობის სტატუსს ვანიჭებთ...