იმ ტრაგიკულ ავარიაზე უფრო ტრაგიკული სანახავი, რაც საყოველთაო რალიზე მოხდა, მხოლოდ რებეკასსხეულის ფიზიკური მდგომარეობაა. სრულყოფილი არსება ახლა ძვლების ნამსხვრევებადაა ქცეული დასიკვდილს ებრძვის. ეს ის შემთხვევაა, როდესაც სანუგეშო პროგნოზის გაკეთება, ყველაზე ოპტიმისტადამიანსაც კი გაუჭირდება და ფრაზას „ყველაფერი კარგად იქნება“ გაჟღერების შანსსაც არ მისცემს... თუმცა, რებეკას ბედად, ლუი ადამიანი არ არის, ის რობოტია. რობოტი, რომელსაც იდეალური გეგმა აქვს - მეორე სიცოცხლე აჩუქოს მას. 

მრავალსაათიანი კომიდან უცხო გარემოში გამოღვიძებულ რებეკას, გაურკვეველი, ღრმა დანაკარგისშეგრძნება აქვს. ეს უსიამოვნო მდგომარეობა კიდევ უფრო გაუსაძლისი ხდება, როდესაც საკუთარაკანკალებულ ხელებს ხედავს. მისი ოდესღაც ლერწმის ღეროსავით ნაზი და სათუთი თითები, ფოლადისცივ და უხეშ ნაჭრებადაა ქცეული. სანამ ამ კოშმარს მთელი სიმძაფრით შეიგრძნობს, მის ყურადღებასრობოტი ლუის მშვიდი ხმა იპყრობს:

- აქ უსაფრთხოდ ხარ... კანკალი გაივლის, გამოსწორდება...

ამ სიტყვებში, ერთდროულად იგძნობა სიყვარული, ზრუნვა და იმ პირველი წარმატებით გამოწვეულიაღტკინება, რომელიც დილეტანტის მიერ, რაღაც ფასეულის შექმნას მოჰყვება ხოლმე.  

რებეკა იბნევა, ცდილობს შეკითხვები დასვას, თუმცა ყელში ბურთი ეჩხირება. მის თვალებზე მომდგარიცრემლი, გაზაფხულის მჩქეფარე ნაკადულივით, ზიგზაგებით იწყებს რაკრაკს მეტალის ღაწვებზე დასადღაც ქვემოთ, ბალიშში იკარგება. 

ემოციების ქარბუქი ნელნელა ცხრება. რებეკა საბოლოოდ აანალიზებს მომხდარს, აფასებს თავისი ახალისხეულის შესაძლებლობებს და ხვდება, რომ ახლა ის კიბერნეტიკული ტექნოლოგიის მაგიური ძალითშექმნილი ახალი არსებაა. არსება, რომლის მეტალის ჯავშნის ქვეშ, ადამიანური სული კვლავაცგანაგრძობს არსებობას. შიშს უცნაური თავდაჯერებულობა ცვლის, მწუხარებას - სიამაყე...

................................................................

ჩვენი სხეული, რომელსაც ასე დაჟინებით ვესისხლხორცებით, სინამდვილეში, სამყაროსგან ნაჩუქარი, დროებითი თავშესაფარია. არ არსებობს მისი პერმანენტული მდგომრეობა, ის მუდამ განიცდისცვლილებას... ჩვენი ცნობიერი და არაცნობიერი სამყარო ხან სუსტად, ხანაც ძლიერად ირყევა, იმისმიხედვით, თუ რამდენად უხეშია ეს ტრანსფორმაცია. 

შევხვდეთ ამ ცვლილებას უმტკივნეულოდ - ერთადერთი სწორი გადაწყვეტილებაა, რომელიც საკუთართავთან და გარესამყაროსთან ჰარმონიის დამყარებაში გვეხმარება...