საგამოძიებო ჯგუფი, შერიფი დარკოს მეთაურობით, შემთხვევის ადგილზეა. ეს მაღალიპროფესიონალიზმით განმსჭვალული არამზადები, შესაშური ენთუზიაზმით ახდენენ ნივთმტკიცებებისფალსიფიკაციას და ავარიის გამომწვევ მიზეზად, ერთხმად ასახელებენ რობოტი ლუის ქმედებებს. კანონის მცველები ნიშნისმოგებით ესაუბრებიან ერთმანეთს და პერიოდულად თავებს ისე აქნევენ, თითქოს მომხდარს ვერ იჯერებენ. ამ მძიმე დანაშაულის გარდა, რომელმაც საყოველთაო რალიზეტრაგიკული მოვლენები გამოიწვია, ლუის პოლიციის დაუმორჩილებლობაში და რაც კიდევ უფრომნიშვნელოვანია, ადამიანის გატაცებაში დებენ ბრალს. ეს კი, სამართალდამცავთა აზრით, საკმარისიგარემოება უნდა გახდეს პროკურორისა და მოსამართლისთვის, რომ რობოტის ციხეში დაჟანგვის ვერდიქტიგამოიტანონ.

თუმცა ცხადია, ამ მზაკვრული გეგმის განსახორციელებლად, აუცილებელია ჯერ ლუი იპოვონ, დააკავონ დაშესაბამის ორგანოებს გადასცენ მართლმსაჯულებისთვის. აი, ამ ნაწილში კი, შერიფ დარკოს და მისდამქაშებს წარმატების შანსი ნელ-ნელა ეწურებათ. რობოტი ლუის ავტოფარეხთან ნაპოვნი გატაცებულისასწრაფოს მანქანის და მიმდებარე ტერიტორიის დეტალურმა ჩხრეკამ, ვერანაირი შედეგი ვერ გამოიღო. იმედი ნელ-ნელა ქრება. იქ არც ბოროტმოქმედის და არც მისი "მძევლის", რებეკას კვალი არ არის. თითქოსმიწამ უყოთ პირიო…თუ ცამ...თუ როგორცაა...

ისე კი, ნამდვილად მიწამ, თუმცა ამას შერიფი დარკო იქამდე ვერ გაიგებს, სანამ გარკვეული პერიოდისშემდეგ, რობოტი ლუი და მისი ახალი შედევრი, კიბორგი ბეკი, თავად არ გადაწყვეტენ საიდუმლოლაბორატორიიდან ზემოთ, მიწაზე ამოსვლას, ახალი თავგადასავლების ძიებას და შერიფისთვის მორიგი, უფრო სერიოზული პრობლემების შექმნას.

................................................................

როდესაც იმედგაცრუება ჩვენი დაღლილი სულის ნაპრალებამდე აღწევს, იქ ისადგურებს და იმედისნაპერწკალს აქრობს, ჩვენი დემონები მომღიმარი სახეებით იწყებენ ცეკვას და აუსრულებელ ოცნებებზედა დაკარგულ შესაძლებლობებზე გვიწყებენ ზღაპრების თხრობას. ასეთ დროს, ჩვენი ამბიციებიშემოდგომის ხმელი ფოთლებივით უსასრულობაში იწყებს ცვენას და ბოლოს საერთოდ ქრება. სულშიბრაზის მძიმე ტონები რჩება, რაც სამომავლოდ, მხოლოდ ნგრევის შემოქმედად თუ გამოდგება...