ადმირალი კოლტი დიდი ყურადღებით უსმენს იმედჩასახული კალის საუბარს. უფრო და უფრო მეტად ინტერესდება რობოტი ლუის უნიკალური შესაძლებლობებით და შესაბამისად, ბონქის გულისსწორის, შტორმებთან მებრძოლი მამაცი მეზღვაურის, პიტერ ქარდის გამოჯანმრთელების პერსპექტივით.

ბარაკოსის უმდიდრესი ქალიც სულ უფრო მეტად შედის ექსტაზში, ემოციებს ვეღარ თოკავს, თვალები უცრემლიანდება, ქვითინს იწყებს და შვებას რუბენის ხმელ მკერდზე მიკვრაში პოულობს... კალი ბონქს სიხარულის ცრემლებს გვრის იმის წარმოდგენა, რომ პიტერს ისევ ძველებურად გაყვება პაემანზე საყვარელ სანაპიროზე, სადაც მეზღვაური თავის მორიგ საგმირო საქმეებზე უამბობს და ზღვის ურჩხულის ძვლისგან გამოკვეთილ ულამაზეს სამკაულს აჩუქებს.
ეჭვის ქარცეცხლში გახვეული რუბენ კოლტი კალის სიხარულს არ იზიარებს. მოჩვენებითად, ხელოვნურად იღიმება და ანუგეშებს ბონქს. სინამდვილეში, პანიკა იპყრობს, რადგან მშვენივრად ხვდება, რომ თუ პიტერი გონზე მოვა, სასტიკი ღალატის ისტორიას, დანაშაულის ჩადენის მოტივთან ერთად, უმალ ფარდა აეხდება.

საგონებელში ჩავარდნილი ადმირალის ბინძურ გონებაში, მზაკვრული გეგმის კონტურები ისახება. ყველა აქცენტი რობოტი ლუის მოშორებაზე კეთდება. ამას თუ ვერ შეძლებს, არა თუ კალის გვერდით პიტერის ადგილს ვერ დაიკავებს, არამედ სახრჩობელაც კი სანატრელი გაუხდება.

ამასობაში მზის პირველი სხივებიც ჩნდება და ცეცხლის ნაცვლად მათ ირეკლავს ახლა რობოტის ტანი. ღონემიხდილი კალი სტუმრებს მორცხვად ემშვიდობება და დერეფნის გავლით, აღელვებული მიდის დასაძინებლად. თითქოს უკვე გრძნობს, რომ ფერადი სიზმარი დაესიზმრება და ეჩქარება.

...................................................................

ადამიანი, რომლის გულშიც სიბნელე სინათლეზე ბატონობს, უმალ ბოროტების წნეხის ქვეშ ექცევა. მის სულში წარმოქმნილი მზაკვრული გეგმების ჩახლართული ქსელი მუდმივად იზრდება, ვითარდება, მეტასტაზებივით ედება ცნობიერებას და ელვის სისწრაფით იპყრობს მთელ სხეულს.

ეს შეუქცევადი ციკლი უსასრულოდ გრძელდება და დაღმავალ, უკიდეგანო სპირალს წარმოშობს, რომელში მოხვედრილი ადამიანიც, ყოველი მომდევნო ნაბიჯით უფრო და უფრო ღრმად ეფლობა ბოროტების ჭაობში...